‘Gezellig’. Zo’n oer-Hollands woord, dat zo gemakkelijk over onze tong gaat.
Een client vertelt over haar zus die op bezoek kwam en die meerdere malen opmerkt dat ze het gezellig vindt. Ook nodigt haar zus haar regelmatig uit met de woorden:‘dan kom je toch gezellig naar ons.’”Gezellig? Schei toch uit met gezellig! ,ik kan het niet meer horen.’
De client kan dit niet goed hebben, want ze heeft een paar maanden geleden haar man verloren. Zij is nog verdrietig, boos en moe en is nog helemaal niet toe aan gezelligheid.
Een paar maanden later, waren er twee vriendinnen op bezoek. Ze eten samen en drinken een glas wijn en halen herinneringen op en praten ook over hoe het nu voor haar is. Over hoe het in de toekomst eruit gaat zien, hebben ze het niet gehad. Als de vriendinnen weggaan, zegt ze bij de deur: ‘dank je wel, het was gezellig.’ Ze schrikt, gezellig? Heb ik dit echt gezegd en ja, dat heeft ze, want het was inderdaad gezellig. Ze is verbaasd dat haar gevoelens in een paar maanden tijd zo veranderd zijn en dat ze nu van deze avond toch heeft kunnen genieten.
Recente reacties