Terugblik
Deze week is het 3 jaar geleden dat mijn moeder is overleden. Ik kijk met dankbaarheid terug op het afscheid met de 5 kinderen rond haar bed. Acht dagen lang hebben we om beurt gewaakt en waren dicht bij haar. Bij de uitvaart was bijna de hele familie aanwezig, inclusief neven en nichten, vrienden en bekenden. Wat een contrast met afscheid nemen in deze tijd, waarbij je de uitvaart in sommige gevallen op FB kan volgen of staande langs de weg.
Huidige situatie
Het is schrijnend dat je je dierbare niet in een tehuis mag bezoeken. Afstand houden terwijl je juist dichtbij wil zijn. Door de maatregelen van het kabinet, is het afscheid nemen zeer ingewikkeld geworden. Geen arm om je dierbare kunnen slaan, dat kan hard en pijnlijk zijn en kan onder andere onmacht, verdriet en boosheid oproepen.
Afscheid
Onze wereld is in een paar weken tijd drastisch veranderd. Als iemand terminaal wordt, mag je als directe familie er wel bij zijn, maar dan wel in beschermend pak met handschoenen aan. Het is onvoorstelbaar dat je je vader, moeder, broer, zus, oma of opa in de laatste fase van hun leven met handschoenen vast moet houden? Ook begrafenissen en crematies gingen van 100 naar 30 genodigden en een dikke boete als je je niet aan de regels houdt.
Troost
Ondanks het feit dat er in kleine kring afscheid genomen wordt, wordt er door de nabestaanden toch veel warmte gevoeld, doordat mensen met je meeleven door middel van bloemen, kaartjes en/of verhalen met herinneringen. Uit gedeelde ervaringen door nabestaanden wordt dit als troost ervaren en kijken ze uit naar het moment waarop ze met elkaar kunnen herdenken.
Contact
Ik wens iedereen sterkte in dit proces. Als je behoeft hebt om over jouw ervaring met afscheid te praten, neem dan gerust contact op.
Recente reacties