Art Zuid – Je gevangen voelen in je rouw

Art Zuid – Je gevangen voelen in je rouw

Wilhelm Mundt – Trashstone 531

Deze sculptuur doet mij daaraan denken. Op Facebook deelde ik dat ik hier iets over wilde schrijven. Ik vroeg aan de lezers wat deze sculptuur bij hun oproept. De reacties waren heel verschillend: ‘Gevangen in je eigen gedachten kun je heel erg vastzitten’. ‘Een bepaalde schoonheid, maar wel gevangen’. ‘Gekooid ‘groen’.

Alle drie geven ze wel iets weer van wat ik bij dit kunstwerk voel. Als je in de rouw bent, kun je zo in beslag genomen worden door je gedachten en gevoelens dat je niets meer merkt van de wereld om je heen.

De wereld staat voor jou een tijdje stil, terwijl andere mensen gewoon doorgaan met het leven. Iedereen schijnt op weg te zijn naar iets. Sommige lopen rustig en andere met een enorme haast.
Ook rouwen is op op weg zijn, je weet alleen niet hoe dat eruit gaat zien in de toekomst. Het lijkt meer op het leven van dag tot dag.

Een vriendin van mij, die haar vader had verloren, richtte haar boosheid op de bomen, want die kregen nieuwe blaadjes en gingen door met leven, terwijl zij opgesloten zat in haar verdriet.

Een verlies verandert je kijk op het leven. Er is een einde gekomen aan wat er was en het zal nooit meer hetzelfde zijn. Je leven lijkt minder kleur te hebben en schijnt zelfs zijn glans te verliezen.

Het is niet zo vreemd dat je het na een ingrijpend verlies ‘even’ niet meer weet. Gevoelens, emoties en gedachten in deze intensiteit, die je tot nu toe misschien nog niet hebt ervaren, wisselen elkaar in hoog tempo af. En toch, zijn het hele normale reacties na een ingrijpende gebeurtenis.

Gelukkig zijn wij mensen veerkrachtig, maar soms is het fijn hulp te hebben om het leven weer op te pakken.

ArtZuid – De Engel

ArtZuid – De Engel

Artist duo Adelheid & Huub Kortekaas – Engel 1970

Op de ArtZuid route staat deze blauwe engel. Deze sculptuur doet mij aan het volgende denken.

Als je iemand dierbaar verloren hebt kan het zijn dat je op zoek bent naar antwoorden op levensvragen en die te begrijpen. Je krijgt daarbij misschien ervaringen en inzichten aangereikt die niet te verklaren zijn. 

Theologe Christa Anbeek schrijft: ‘Het gevoel dat bepaalde zaken zich onttrekken aan het rationele en aan het wetenschappelijk verklaarbare past in dat ‘er is meer’. 

Voor iemand die achter blijft zijn feiten en bewijzen niet zo relevant en kun je ondervinden dat er meer is tussen hemel en aarde. Op zo’n moment hoeft wat je denkt te voelen of denkt waar te nemen, hoe wonderlijk ook, niet verklaard te worden. 

Afhankelijk of je geloofd of niet, kunnen symbolen en spiritualiteit steun bieden bij het vinden van antwoorden op levensvragen.

“Op de sterfdag van mijn partner Paul komt er altijd een boodschap voorbij. Ieder jaar weer en heel verschillend, dit is troostend en dan voel ik op dat moment verbondenheid.”

Welke symboliek helpt jou?

ArtZuid – Wat houdt ons staande?

ArtZuid – Wat houdt ons staande?

Zhan Wang, 45 Degrees Artificial Rock 2014

Toen ik deze sculptuur zag, dacht ik dit resoneert met hoe ik mij voelde nadat mijn partner overleed en mijn leven van het ene moment op de andere moment totaal veranderd was. Deze sculptuur gaf me het gevoel dat je valt, maar ook dat er iets is dat het overeind houdt.

In dagen tot de uitvaart was er geen ruimte om de volle omvang van het verlies te beseffen. Ik werd volkomen in beslag genomen door alles wat geregeld moest worden. De uitvaart, de rouwkaart, de tekst, de muziek, de sprekers. Toen dat alles achter de rug was, viel ik in een gat. Wat mij overeind hield waren mijn yoga oefeningen en het contact met mijn vrienden. Het hielp me, hoe pijnlijk ook, om bij mijn gevoel te blijven. 

Misschien herken je dit en wil je jouw ervaring delen met wat jou hielp om staande te blijven. Als je het niet fijn vind om het onder deze post te delen, kun je ook een persoonlijk bericht sturen. En natuurlijk is er ook de mogelijkheid voor het maken van een afspraak om er samen naar te kijken.

ArtZuid, welk gezicht laat jij zien als je rouwt?

ArtZuid, welk gezicht laat jij zien als je rouwt?

Deze serie gaat over de sculpturen van de ArtZuid route in Amsterdam te verbinden met rouw.
Verlies is onlosmakelijk verbonden met het leven. Liever staan we hier niet bij stil. Rouw is de keerzijde van de liefde en iets wat je lief is verliezen doet pijn of het nu gaat om overlijden, werk, scheiding gezondheid en/of toekomstverwachtingen.

Ik begin met de kunstenaar Joseph Klibansky, die de sculptuur maakte van de godin Afrodite uit de Griekse mythologie met een Afrikaans olifantenmasker op.
Voor mij roept dit de associate op met: ‘Welk gezicht laat jij zien als je in de rouw bent?’
Hoe voel je je van de binnenkant en laat je dit ook zien aan de buitenkant? Wat voor masker heb je op?
We kunnen allemaal zien hoe iemand eruit ziet en dat betekend niet dat de persoon zich ook zo voelt. Het is uiteraard goed als het hetzelfde is. In de rouw probeer je je groot te houden, je wilt niet altijd laten zien hoe verdrietig je bent.
Tijdens de lotgenoten groepen, die ik als vrijwilliger begeleidt voor Humanitas, maken de deelnemers halverwege een tekening van de linkerhelft van hun gezicht en de rechterhelft van hun gezicht. De ene kant hoe hun binnenkant eruit ziet en de andere kant hoe hun buitenkant eruit ziet. Dit zijn meestal hele mooie en verdrietige tekeningen, die heel inzichtgevend zijn. Zeker als de deelnemer erover verteld. Dit toont duidelijk dat de binnenkant bij rouw anders is dan de buitenkant en dat we dit niet altijd durven tonen.