Hoera! Mijn praktijk bestaat 6 jaar.

Hoera! Mijn praktijk bestaat 6 jaar.

Nadat ik mijn partner, Paul, had verloren, stond ik anders in het leven. Tot dan toe werkte ik voor een multinational als verandermanager. Ik heb gekozen voor een andere invulling van mijn werk, door eerst een coach opleiding en daarna een opleiding rouw en verlies bij Land van Rouw te doen.

Velen hebben inmiddels de weg gevonden naar mijn praktijk. Het raakt mij, hoe cliënten de keuze maken om voor mijn praktijk te kiezen. Soms was het de tekst op mijn website, een gedicht, de omschrijving van wie ik ben, mijn foto, de recensies of door een telefoongesprek met mij, na een verwijzing door een huisarts of een aanbeveling van een client. Het is boeiend en interessant om mensen van verschillende culturele achtergronden in mijn praktijk te begeleiden. Een veilige plek bieden, waar mensen welkom zijn met alles wat zich afspeelt rondom hun verlies is voor mij altijd een essentieel onderdeel geweest.

Een heel andere kant van mijn werk is het adviseren van managers P&O (Personeel & Organisatie) bij hoe om te gaan met verlies op de werkvloer en het begeleiden van lotgenoten-groepen bij Humanitas. Hier haal ik ook veel voldoening en inspiratie uit.

Ik sta natuurlijk niet stil. Ik heb mij de laatste twee jaar verdiept in trauma processen bij Praktijk Parabel van Gwen Timmer en ik ben dit langzaam in mijn werk aan het integreren.

Om bij het succes van mijn praktijk stil te staan zijn tot oktober voor mensen die een begeleidingstraject beginnen, het intake/kennismakingsgesprek van 1,5 uur gratis.

Roeien met twee riemen

Roeien met twee riemen

Je vraagt je misschien af: ‘Wat heeft deze foto met rouw te maken!’

Dit is een foto van een hoekhuis in Amsterdam waar ik regelmatig langs fiets.

Wanneer iemand met verlies te maken krijgt, kom je in een golfbeweging terecht van
omgaan met het verlies en bezig zijn met het herstel, oftewel de metafoor: ’Rouwen is roeien met twee riemen’. Dit wordt het duale procesmodel van Stroebe en Schut genoemd.

Het vergt veel energie en kracht om het bootje drijvende en in evenwicht te houden en om voorruit te komen. Soms draai je rondjes afhankelijk van welke kant meer aandacht vraagt. De twee roeispanen vertegenwoordigen elk een kant van het rouwproces.

Als iemand voornamelijk aan de verlieskant blijft dan loop je het risico te blijven hangen, maar als iemand voornamelijk aan de herstelkant is, dan is er het gevaar dat het verlies wordt verdrongen. Hoe dan ook, het blijft een golfbeweging die belangrijk is om te rouwen. Als rouw niet wordt doorleefd en naar de achtergrond wordt verdrongen, kan deze later door een ingrijpende gebeurtenis alsnog tevoorschijn komen.

Uiteraard geldt dit voor alle vormen van verlies en veranderingen, zoals o.a. overlijden, scheiding, ziekte en baan verliezen.

Mocht je in de rouw zijn, dan hoop ik dat deze blog een herkenning voor jou is en inzicht geeft in de manier waarop jij jouw boot bestuurd. Hoe iemand met het rouwbootje vaart verschilt van persoon tot persoon en van moment tot moment. 
Mocht je desalniettemin toch het gevoel hebben dat (je bootje) strandt, kan je altijd om hulp vragen.