De Tas – Een anekdote

De Tas – Een anekdote

door | mrt 19, 2024 | Blog-NL

Peter en Claudia hadden besloten elkaar een tijdje niet te zien. Claudia had tijd nodig om na te denken of ze zich op zo’n jonge leeftijd wilde binden. Deze tijd had haar goed gedaan. Ze hadden afgesproken om binnenkort te praten om te kijken of ze weer verder wilden met elkaar. Zover is het nooit gekomen. Op weg naar huis, na een avond bijeenkomst van zijn werk, is Peter verongelukt. Claudia was helemaal van de kaart. Waarom moest dit zo zijn? Ze had geen tijd gehad om te zeggen dat ze met hem verder wilde en dat ze van hem houdt.

Van zijn ouders krijgt ze acht maanden later zijn tas, die door de politie was vrijgegeven. Met z’n drieën pakken ze de tas uit. Natuurlijk heel benieuwd wat erin zit. Het waren boeken van zijn werk en twee deodorants. Met de deodorants is ze heel blij, de geur herinnert haar eraan hoe hij rook. Ook zat er nog een kinderei in, waar ze vreselijk om moesten lachen. Het maakte geluid en er bleek mosterdzaad in te zitten. Tot op de dag van vandaag, is het voor haar een mysterie waarom hij mosterdzaad in het ei heeft gedaan. Ze kan het hem niet vragen.

Onderweg naar huis is ze verbaasd dat er zo gelachen kan worden ondanks het verdriet. Eenmaal alleen thuis zet ze de tas in de kamer neer en meteen overvalt haar weer de intensiteit van het verlies.

Verdriet kan je na het verlies van een dierbare op onverwachtse momenten overvallen. Soms is de aanleiding een opmerking van iemand of een herinnering die door iets wordt opgeroepen of zoals in deze anekdote, de tas. Dring als het lukt dit verdriet niet terug en laat het er zijn. Door het toe te laten en erbij te blijven, zal het langzaam wegebben en ontstaat er weer ruimte. Blijft het verdriet herhaaldelijk overweldigend en komt er nauwelijks tot geen verandering in hoe je je voelt, dan is het raadzaam ondersteuning te zoeken bij het omgaan met het verlies.

Namen zijn gefingeerd.

Het nieuwe jaar

Het nieuwe jaar

door | dec 30, 2022 | Blog-NL

Weer is er een jaar voorbij waarin ik deel was van het rouwproces van velen. Steeds weer werd ik geraakt door wat mensen met mij deelden en ben ik blij dat ik met mijn ervaring op het gebied van rouw ondersteuning kon bieden.

Het nieuwe jaar wordt voor veel mensen ervaren als een nieuw begin.
Na de winterzonnewende beginnen de dagen weer te lengen en begint het al iets langer licht te worden. Er begint een nieuw jaar en wat de omstandigheden ook zijn, ik wens dat er talrijke lichtpuntjes zullen zijn.

Julie Parker heeft hier een mooi gedicht over geschreven.

And as we end this year
We pause and shed a tear
For all we have lost

For those we hold dear
No longer here
For those far apart
Always in our heart
For those who are near
Living in fear

Behold the light
As it shines bright
Even in the darkest hour
Love, our healing power
Will see us through
As the energies shift
As we begin anew

Stilstaan bij het verlies van een dierbare

Stilstaan bij het verlies van een dierbare

door | mei 26, 2022 | Blog-NL

Foto: Bloesempark Amsterdamse bos

Verschillende cliënten vertellen dat ze in hun familie en vriendenkring niet of nauwelijks over het verlies van een ouder, partner of kind kunnen praten. De meeste mensen gaan het liever uit de weg. Als ze zelf iemand verloren hebben, begrijpen ze het en praten er gemakkelijker over. Wat zou het fijn zijn als familie en vrienden wat gemakkelijker zouden kunnen praten met iemand die een dierbare heeft verloren. Veel mensen vinden het moeilijk om erover te praten en weten niet wat ze moeten zeggen. Maar als dit uitgesproken wordt, ontstaat er vaak vanzelf een gesprek.

Een collega belde mij weken na het overlijden van Paul en zei dat hij nu pas contact opnam, omdat hij het niet durfde. Dit was voor mij zo ontwapenend en fijn om te horen dat we meteen een lang gesprek hadden.

Kort na het overlijden wordt er nog bij stilgestaan. Het leven van de anderen gaat door, maar dat van de rouwende persoon lijkt stil te staan. Soms kan het verlies na een lange tijd nog sterk aanwezig zijn, vooral op feestdagen, verjaardagen en sterfdagen. Dan is het fijn, als er iemand aandacht voor heeft, bijvoorbeeld door even langs te gaan of te bellen.

Dit gedicht van Stephen Levine uit Meeting at the Edge, Healing into Life and Death, sprak mij aan, omdat het de gevoelens van een verlies weerspiegeld.

This is the great confusion of a lifetime
To lose a child, to lose a parent,
to lose a lover
To break that mirror,
which has so often
reflected your beauty
and made you feel so safe

Waar ben jij dankbaar voor?

Waar ben jij dankbaar voor?

door | dec 30, 2021 | Blog-NL

Het jaar is bijna voorbij. Ondanks dat het een uitdagend jaar was en ik moest omdenken op verschillende gebieden, ga ik vol vertrouwen het nieuwe jaar in. Hoe is het afgelopen jaar voor jou geweest en hoe ga jij het nieuwe jaar in?

Voor mij was dit het jaar waarin ik mijn ’11 Gouden tips bij verlies en rouw’ heb afgerond, waar ik met clienten ben gaan wandelen en waar ik online ben gaan counselen. Het jaar waarin ik mijn vierde lotgenotengroep rouw begeleidt heb en waar ik met de specialisatie ‘Gestolde rouw’ ben begonnen. Tevens heb ik in 9 maanden de psychosociale basiskennis afgerond, zodat clienten per 1 januari, als ze aanvullend verzekerd zijn voor een vergoeding in aanmerking kunnen komen. Als ik het zo opschrijf, heb ik veel gedaan en ben ik ontzettend dankbaar. Het voelt goed.

Waar wil ik meer van in mijn praktijk? Ik ben dankbaar dat ik mag luisteren naar jouw verhaal en naast je mag staan in tijden waarin je het moeilijk hebt, mede ook door extra complicaties van de verschillende lock-downs. In mijn praktijk heb ik dit jaar vele verhalen gehoord, sommige verdrietig tot soms zelfs wanhopig, andere vol eenzaamheid en teruggeworpen worden op jezelf, maar ook verhalen van hoop, vertrouwen, vol van liefde voor dat wat ontvallen is. Het is duidelijk dat rouw de andere kant is van de liefde, daarom doet het verliezen van een dierbare ook zoveel pijn.

Wat wil ik anders? Minder administratieve rompslomp en hoewel ik er goed in ben, kost het me tijd, die ik liever besteed aan in verbinding zijn met anderen. Ook gedurende de Corona tijd wil ik waar mogelijk clienten, met alle voorzorgsmaatregelen, face to face ontmoeten.

Ik hoop in 2022 weer getuige te mogen zijn van veel persoonlijke verhalen, hoe verdrietig ze soms ook zijn. Dat ik kan leven naar mijn eigen normen en waarden en dat we blijven zoeken naar wat ons verbindt, ook al liggen standpunten uiteen. Koning Willem Alexander verwoorde het mooi in zijn kersttoespraak.

Komend jaar ga ik samen met een collega, twee Engelstalige lotgenoten groepen begeleiden in Amsterdam. Wij zijn hier heel trots op en kijken vol vertrouwen uit welke deelnemers we mogen gaan ontmoeten. Wij zijn dankbaar dat wij deel mogen zijn van het proces van herkenning en erkenning in de groepen en om samen te kunnen lachen en huilen.

Het nieuwe jaar gaan we in met weer een lock-down. Door al jullie verhalen weet ik hoeveel impact dit heeft op onderlinge verbinding en innerlijke veerkracht. Wat voor omstandigheden jij je in bevindt en wat je ook gelooft. Ik wens jou voor 2022 dagen van dankbaarheid, zelfzorg en bovenal in verbinding met elkaar.